سیستم های برودتی DX در مناطق گرم و خشکی چه ضرر هایی برای کاربران ایجاد می کنند؟

/0 دیدگاه /در , /توسط

سیستم های Direct Expansion (DX) یا انبساط مستقیم سیستم هایی هستند که از گاز به عنوان سیال واسط استفاده می کنند.از کلاس های مختلف کولر های گازی شامل کولر گازی های معمولی، کولرهای گازی کانالی یا داکت اسپلیت، کولر های گازی دو پنل یا مولتی اسپلیت و کولر های گازی چند پنل یاVRF می توان به عنوان سیستم های تهویه مطبوع DX نام برد.

مشکلات تنفسی

مهم است بدانید هر تغییر جدی در دما به سیستم تنفسی آسیب می رساند. بنابراین، حرکت از دمای گرم به دمای خیلی سرد می تواند باعث مشکلات جدی شود.

به خاطر گردش هوا، بیشتر در معرض عفونت های تنفسی قرار می گیرید که باعث مشکلاتی نظیر عفونت گلو یا التهاب حلق می شود.

در حقیقت، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که زمان بیشتری را در محیط های دارای تهویه هوا صرف می کنند ریسک بیشتری در ابتلا به رشد عفونت گلو و بینی دارند. بنابراین، آن ها شانس بیشتری برای توسعه ورم غشایی بینی دارند.

 

عفونت ویروسی

یکی از تاثیرات بسیار معمول تهویه هوا، گسترش عفونت ویروسی به خاطر سیستم ایمنی ضعیف است.در محیطی که کولر است، هوای قدیمی به طور مداوم به چرخش در می آید، و هوای تازه را از ورود به داخل باز می دارد.

در نتیجه جریان هوا کهنه و سرایت میکروب های سرماخوردگی و آنفلانزا و همچنین دیگر باکتری ها از فرد به فردی دیگر منتقل می شود بنابراین، ریسک بیشتری برای ابتلا به عفونت ویروسی در چنین محیطی وجود دارد تا در یک اتاق بدون تهویه.

 

خشکی

افرادی که ساعت های متمادی در اتاق های کولر دار صرف می کنند، به طور بدیهی بیشتر در معرض خشکی بدن قرار دارند. از آنجا که سیستم ها DX رطوبت زیادی را جذب می کند، و مردم اغلب آب کافی نمی خورند، آب بدن کم می شود.

این امکان وجود دارد که دمای هوا خنک تر شود، چون بدن احساس گرما نمی کند به همین دلیل تشنه نمی شوند علاوه بر این، بودن در محیط خنک تر به این معنی است که بدن نیاز به حرکت کم تری دارد.

 

سردرد

بدون شک، سردردها یکی از رایج ترین اثرات جانبی کولر می باشند. قطعا، اگر از کولر استفاده می کنید، می توانید به راحتی دچار سردرد و یا حتی میگرن شوید ؛ بدیهی است که خطر از دست دادن آب نیز احتمال سردرد را افزایش می دهد. خشکی با وجود اینکه محرک دیگر مشکلات سلامتی است، اغلب نادیده گرفته می شود.

 

 

خشکی چشم

کولر می تواند موجب خشکی چشم شود که به نوبه خود منجر به درد و خارش می شود. البته، کولر به طور مستقیم باعث خشک شدن چشم ها نمی شود، اما قطعا به افرادی که این مشکل را دارند کمک نمی کند. فقط باعث می شود که اوضاع بدتر شود. بنابراین اگر از چشمان خشک رنج می برید، بهتر است که از محیط های دارای تهویه خارج شوید.

 

کاهش تحمل هوای گرم

اگر زمان زیادی را در یک اتاق کولر دار صرف کنید، کمتر تحمل گرما را دارید. این امر به ویژه در طول تابستان متداول است.به یاد داشته باشید که وقتی از مکانی بسیار سرد به مکانی گرم می روید، بدن تان می تواند استرس زده شود. این تغییر ناگهانی دما می تواند تاثیر منفی روی سلامتی داشته باشد.

 

کمک به آلرژی

ممکن است فکر کنید که دمای سرد برای شرایط پوست بهتر است اما آلرژی و آسم حتی می تواند بدتر شود اگر در معرض جریان متناوبی قرار بگیرید که به درستی تمیز نشده ریسک قرار گرفتن در معرض محرک ها و میکروب ها را دارد. به طور خلاصه، ماندن در داخل خانه برای افرادی که نسبت به گرده و یا آلاینده های هوا حساسیت دارند، سودمندتر است، اما یک کولر گازی ممکن است آسیب بیشتری داشته باشد.

شما چه سیستم هایی را به پیشنهاد میدهید برای بنویسید.

چیلر هوا خنک یا آب خنک؟!!!

/0 دیدگاه /در , , /توسط

اگر شما هم دچار دوگانگی بین چیلر تراکمی هوا خنک و چیلر تراکمی آب خنک شده اید پیشنهاد ما مطالعه دقیق این مقاله می باشد.

در این مقاله با گفتن مزایا و معایب هر دو نوع چیلر ها انتخاب کردن یکی از آنها را برای شما راحت تر می کنیم.

ساختار چیلر هواخنک (چیلر تراکمی هواخنک یا چیلر هوایی) و آب خنک (چیلر تراکمی آب خنک یا چیلر آبی) بسیار شبیه یکدیگرند. هر دو از قطعات اصلی کمپرسور ، اواپراتور ، کندانسور و شیر انبساط تشکیل می شوند. مهمترین تفاوت چیلر هوا خنک و آب خنک این است که گاز موجود در کندانسور یا با استفاده از آب خنک می شود و یا با هوا.

اگر گاز کندانسور با آب خنک شود به آن چیلر تراکمی آب خنک می گویند که به دستگاه کولینگ تاور (برج خنک کننده) نیز نیاز دارد. اگر کندانسور با استفاده از فن دمنده هوا ، خنک شود به آن چیلر تراکمی هوا خنک گفته می شود که به برج خنک کننده نیازی ندارد.

 

کندانسور

کندانسور چیلر هوا خنک چیلر آب خنک

در مقایسه چیلر تراکمی آب خنک و چیلر تراکمی هوا خنک ابتدا چیلر تراکمی با کندانسور آبی را بررسی می کنیم. همان طور که از اسم آن مشخص است، گاز کندانسور این چیلر توسط آب خنک می شود و دارای راندمان بالاتری می باشد، در نتیجه دفع حرارت بیشتری را می تواند انجام دهد.

فشار کاری چیلر در این نوع کندانسور کمتر از کندانسور هوایی می باشد. کندانسور این چیلر یک مبدل حرارتی پوسته و لوله (Shell and Tube) می باشد که به وسیله برج خنک کننده عملیات کندانس در آن انجام می شود.

در کندانسور چیلرهای تراکمی آب خنک، آب برج خنک کننده، در تیوب کندانسور در جریان دارد و با ورود مبرد(گاز) داغ خروجی از کمپرسور که با ورود به پوسته کندانسور و برخورد به لوله های مسی که داخل آن آب برج خنک کننده جریان دارد باعث انتقال حرارت و تقطیر مبرد انجام می گیرد.

در مقایسه چیلرهای آبی و هوایی در کندانسورهای چیلر تراکمی آب خنک از لوله های مسی با سایز ۳/۴ اینچ استفاده می گردد و برای افزایش سطح حرارتی، به لوله ها فین زده می شود. فین های لوله های مسی متفاوت می باشد.

برج خنک کننده

 

از جمله تفاوت های چیلر تراکمی آب خنک  با هوا خنک، احتیاج به وجود برج خنک کننده می باشد.

برج های خنک کننده در اصل برای خنک کردن آب می باشند و وسیله ای می باشند که گرمای تولید شده توسط کندانسور را به محیط بیرون منتقل می کند. آب گرم خروجی از کندانسور به بالای برج خنک کننده پمپ می گردد و از بالای برج خنک کننده با گذر از پکینگ های برج خنک کننده به داخل تشتک برج  می ریزد. این فرایند به طور مستمر تکرار می گردد. آب در برج به گردش در می آید و به طرف پایین ریخته می شود که در اثر تماس با مولکول های هوا باعث تبخیر و خنک شدن آب می گردد. برج خنک کننده شامل یک سیستم پخش آب جهت ریختن آب بر روی پکینگ ها می باشد، وجود فن های مکنده و برخورد هوا و ایجاد سطح حرارتی به وسیله پکینگ ها  از جمله شرایط کاری آن ها می باشند.

متاسفانه استفاده از برج خنک کنند معایبی هم دارد که از جمله معایب آن می توان به هزینه نگهداری آن ، و نیاز متعدد به تعمیر و تعویض کولینگ تاور اشاره کرد که به دلیل تبخیر بخشی از آب در برج خنک کننده، باعث ایجاد رسوبات در برج میشود و به همین دلیل این برجها نیاز به مراقبت و نگهداری دارند.

چیلر هوا خنک

چیلر-تراکمی-هواخنک

چیلرهای هوا خنک یا چیلرهای هوایی به آن دسته از چیلرهای می گویند که جهت دفع حرارت از کندانسور هوایی به همراه استفاده میکنند.

در مقایسه چیلرهای هوایی و چیلرهای آبی ،درکندانسورهای هوایی مبرد داخل کندانسور به وسیله هوا و از طریق فن های آکسیال و با عبور جریان هوا از روی کویل، کندانسورخنک می شود وبه همین علت چیلر هوا خنک نامیده می شوند.در چیلر هوا خنک خبری از برج خنک کننده و مصرف آب نمی باشد در این صورت هزینه نگه داری کاملا برداشته می شود.

مصرف انرژی

 

با توجه به اینکه بخش زیادی از آب درون برج خنک کننده در اثر تبخیر کم می شود و  به آب جبرانی نیاز بوده و چیلر آب خنک مصرف آب دارد

در مدار چیلر هوا خنک ، آب فقط یک بار شارژ می شود و به افزودن دائمی آب نیازی نیست. در مناطقی که آب به مقدار کافی یا کیفیت مناسب وجود نداشته باشد یا قیمت آن بالاست بهتر است که از نوع هوا خنک استفاده شود.

چون فقط یک بار در زمان راه اندازی اولیه چیلر ، مقدار معینی آب به همراه ضد یخ درون اواپراتور چیلر پر می شود و بعد از آن دیگر به آب نیازی نیست.

با توجه به اینکه در تناژ و شرایط محیطی و کاری برابر ، نوع هوا خنک راندمان نسبتاً کمتری دارد ، بنابرین به طور میانگین حدودا مصرف برق نوع آب خنک ۱۰ درصد کمتر از نوع هوا خنک است.

 

البته باید این را هم مد نظر قرار داد که در نوع آب خنک ، مصرف آب هم داریم و نیز اینکه هزینه های نگهداری و تعمیر نوع آب خنک بیشتر از نوع هوا خنک است که مجموع هزینه های جاری آنها را تقریبا به سمت آب خنک سنگین می کند.

همه چیز درباره داکت اسپلیت

/0 دیدگاه /در /توسط

داکت اسپلیت یا کولر گازی کانالی جز تازه واردهای صنعت تهویه مطبوع می باشد که در این چند سال اخیر رشد زیادی در صنعت ساختمان داشته و از سهم بازار کولرهای آبی واسپییت های تک پنل کاسته است.
با توضیح مختصری در مورد داکت اسپلیت و روش کار کرده آن به بررسی علت استقبال از آن در بین سازندگان و مشکلات و محدودیت های آن می پردازیم . در نهایت با پیشنهاد هایی برای بهره وری بیشتر این مقاله را به پایان می رسانیم.

داکت اسپلیت در واقع همان دستگاه اسپلیت تک پانل است که قسمت داخلی آن در دهانه کانال قرار می‌گیرد اما با فن فشار بالا و توسط این فن هوادهی، هوای سرد تولید شده از روی اواپراتور یا پنل داخلی دستگاه وارد کانال توزیع هوای داخل هر واحد می‌شود.

سیستم کارکرد داکت اسپلیت یک سیکل کامل تبرید و شامل کمپرسور و کندانسور و اواپراتور می باشد. همانگونه که از نامش پیداست (اسپلیت) این دستگاه دو تکه بوده و کمپرسور و کندانسور آن در فضای خارجی و اواپراتور آن در فضای داخلی قرار می‌گیرد. این دستگاه معمولاً از ظرفیت دو تن تبرید تا پنج تن تبرید بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد با توجه به نوع اواپراتوDX (Direct Expansion) سرما دقیقاً در محل مورد استفاده ،تولید شده و هدر رفتی در طول لوله کشی بین دو یونیت وجود ندارد.

داکت اسپلیت ها معمولاً در دو نوع (فقط سرد) و( سرد و گرم) قابل ارائه می باشند البته این نکته را نباید فراموش کنید که در مدل( سرد و گرم )گرمای تولید شده توسط سیکل معکوس برودتی بوده و در واقع دستگاه پمپ حرارتی می باشد و برای تولید گرما باید برق مصرف کنند. اما تامین کنندگان برای تولید گرما، نصب یک کویل مسی یا آلومینیومی را در قسمت خروجی هوای یونیت داخلی پیشنهاد یا پیش بینی می کنند که توسط آب گرم پکیج یا موتورخانه مرکزی گرم شده و توسط فن دستگاه هوای گرم را در بین فضاهای هر واحد توزیع می‌کنند. با این توضیحات دستگاه های (سرد وگرم) کاربردی برای شرایط اضطراری و یا قطع گاز یاعدم وجود مولد آب گرم دارند.

تصویر طراحی داکت اسپلیت خونه

علت استقبال از داکت اسپلیت ها :

– مستقل بودن هزینه برق مصرفی برای هر واحد مهمترین علت مورد توجه قرار گرفتن این دستگاه است و از طرفی با توجه به عدم نیاز یونیت کمپرسور برای هر اتاق، فضای کمتری برای یونیت های خارجی در مقایسه با اسپلیت های تک پانل مورد نیاز است.
– مورد دیگر آلودگی هوای شهرهای بزرگ بوده که تمایل به استفاده از کولرهای آبی را کم کرده است . سازندگان مسکن نیز با توجه به عدم تخصیص فضا برای عبور کانال عمودی کولرهای آبی از طبقات بالا به پایین متراژ مفید و بیشتری در پایان کار در اختیار خواهند دا نهایت کیفیت بالاتر تهویه مطبوع و سطح آسایش بیشتری که شت که این موضوع تمایل استفاده از این سیستم را در بین آنها بیشتر می کند. ودردر اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد به گسترش این دستگاه کمک بسزایی کرده است.

– اما محدودیت ها و مشکلاتی نیز در استفاده از این دستگاه‌ها نیز وجود دارد . صدای نسبتاً زیاد تولیدی توسط یونیت های داخلی، عدم کنترل دما برای هر یک از فضاها و اتاق های مختلف، مصرف برق بیشتر به دلیل سرد شدن فضاهایی که در ساعات مختلف شبانه روز مورد استفاده نیستند( سالن و نشیمن) در شب و(اتاق خواب) در روز، مشکل عدم گردش هوا در هنگام بسته بودن درب اتاق ها.

چند پیشنهاد کاربردی جهت رفع محدودیت های داکت اسپلیت ها :

البته پیشنهادهایی برای رفع بعضی از این محدودیت ها وجود دارد که با هزینه های جزئی تا حد زیادی مرتفع خواهد شد. برای کاهش صدای تولیدی چند نکته را باید مورد توجه قرار دهیم. در صورت امکان محل نصب یونیت در فضای دور از اتاق های خواب و سالن نشیمن باشد معمولاً در پاگرد ورودی ساختمان مکان مناسبی برای قرار گیری یونیت داخلی وجود دارد. مورد دیگر استفاده از کانال برگشت می‌باشد، سازندگان معمولاً هوای برگشت را از زیر دستگاه می گیرند اما نصب حداقل چندمتر کانال برگشت کمک بسزایی در کاهش صدا دارد. همچنین در صورت امکان اگر بتوان هوا را در ارتفاع ۳۰ و ۴۰ سانتی متری از کف دریافت کرد گرمایش بهتری را در حالت گرمایی خواهیم داشت.

– مورد دیگر از کاهش سطح صدا استفاده از سطح مقطع مناسب کانال ها می باشد به طوری که سرعت عبور هوا بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰fpm در کانال باشد که این امر علاوه بر کاهش صدا افت فشار را کاهش داده و توزیع هوا در دریچه های دورتر را مناسب تر خواهد کرد.
– از دیگر مشکلات مطرح شده عدم کنترل مستقل دما بین فضاهای هر یک از واحدها می باشد که این امر با طراحی درست سایز انشعابات کانال و با در نظر گرفتن فاصله تایونیت داخی تا حدی قابل کنترل است اما در نهایت استفاده از دریچه و دمپر مکانیکی یا برقی این مشکل را مرتفع خواهد کرد.

– در مورد سرمایش فضاهایی که به آنها در ساعاتی از شبانه‌روز نیاز نداریم ،پیشنهاد می‌شود از دو دستگاه داکت اسپلیت استفاده شود و فضای اتاق های خواب و نشیمن به طور جداگانه کنترل شوند این کار در هزینه برق مصرفی تا حدود 40 درصد کاهش ایجاد خواهد کرد.

– مشکل دیگر از تهویه خارج شدن اتاق با بسته شدن درب آن ها می باشد که برای رفع این مشکل نیز دو راه حل پیشنهاد می‌شود . راه حل اول کانال کشی هوای برگشت از هراتاق میباشد که اجرای آن تا حدی سخت و هزینه بر خواهد بود اما کاملاً مؤثر و به شدت کاربردی است!

راه دوم استفاده از شبکه گیریل در پایین دربهای هر اتاق می باشد که در هنگام بسته بودن در مانع عبور هوای برگشت نشود.

– در پایان برای صرفه جویی در مصرف انرژی پیشنهاد می‌شود حتی المقدور از داکت اسپلیت‌های اینورتر دار استفاده شود. همچنین به فاصله محل نصب یونیت داخلی و خارجی توجه کنید که خیلی زیاد نباشد! و دیگرموردی که باید مورد توجه قرار گیرد، استفاده از کانال‌های پیش عایق یا عایق کاری کانال های توزیع هوا می باشد.

هواساز ها کاربرد و عملکرد آنها

/0 دیدگاه /در /توسط

هواسازها (Air Handling Units) که به اختصار AHU نامیده می­شوند، تجهیزاتی محفظه­دار و مونتاژ شده در کارخانه هستند که شامل فن (فن­ ها) و سایر اجزای اصلی طبق استانداردهای مربوطه می­باشند و یک یا چندین کاربرد گردش هوا ، پاکسازی هوا، گرمایش، سرمایش، رطوبت­زنی هوا ، رطوبت­زدایی از هوا، ترکیب هوا و غیره را در ساختمان­های متوسط تا بزرگ اداری و تجاری و واحدهای صنعتی انجام می­دهند.

به بیانی دیگر هواسازها برای کنترل یکی از پارامترهای زیر در فضا مورد استفاده قرار می­گیرند.

دما
رطوبت
جابجایی هوا
پاکسازی هوا

هواسازها هوای تهویه شده را به سمت فضاهای مورد نظر در یک ساختمان انتقال می­دهند. در واقع نقش یک هواساز تهویه و توزیع هوا درون یک ساختمان به منظور دستیابی به کیفیت رضایت­بخش هوای داخل و شرایط آسایش داخلی ساکنان (شامل دما؛ رطوبت و فیلتراسیون هوا) است.
هواسازها تعدادی تجهیزات دارند که این تجهیزات شامل دمپرهای ترکیب ­کننده (که هوای بیرون را با هوای برگشتی از ساختمان ترکیب می­کنند)، فیلترهای هوا، کویل­های گرمایشی، کویل­های سرمایشی، فن­ها، موتورها و تضعیف ­کننده­های سر و صدا (با نصب در کانال­های خروجی و توزیع هوا) هستند. این اجزا در ادامه به تفصیل مورد بررسی قرار می­گیرند.

در هواسازها رطوبت هوا توسط کویل­های سرمایشی که خنکی خود را از یک چیلر تأمین می­نمایند، از هوای تهویه شده گرفته می­شود. به محض اینکه هوای تهویه شده تا دمایی پایین­تر از نقطه شبنم خود خنک می­گردد، رطوبت موجود در هوا حذف می­شود. در برخی هواسازها رطوبت­زن­هایی نصب شده است تا میزان رطوبت را افزایش دهند، هرچند که این گونه هواسازها در ساختمان­های امروزی و با عملکرد بالا به دلیل مصرف انرژی و هزینه­های زیاد بسیار کم مشاهده می­گردند. گرمایش مورد نیاز مصرف­کننده در هواسازها، اغلب توسط کویل­های گرمایشی که آب گرم درون آن­ها از منبع گرمایش که معمولاً بویلرهای سیستم حرارت مرکزی ساختمان هستند، تأمین می­شود. کویل­های الکتریکی در برخی ساختمان­های قدیمی­تر نصب شده است و در ساختمانهای امروزی به علت تراکم بالای گاز گلخانه ­ای در آنها منسوخ گردیده است.

هواسازها از نظر فیزیکی دارای دو نوع هواسازهای افقی و عمودی هستند. همچنین از نظر عملکرد نیز هواسازها بطور کلی شامل دو نوع هواساز با حجم هوای ثابت (Constant Air Volume) و هواساز با حجم هوای متغیر (Variable Air Volume: VAV) می­باشند. حجم هوای ورودی در سیستم­های با حجم هوای متغیر بر اساس مقدار سرمایش و گرمایش مورد نیاز تنظیم می­گردد و مصرف انرژی فن و اتلاف انرژی مربوط به بازگرمایش (Reheat) را در زمان تداخل سیستم گرمایشی و سرمایشی کاهش می­دهد. برای ساختمان­های اداری با بارهای تهویه مطبوع متغیر بر اساس فصل و حضور افراد، در صورتی که هواسازهای با حجم هوای متغیر (VAV)به درستی نصب و اجرا شوند، بسیار کارآمدتر از هواسازهای با حجم هوای ثابت هستند.در حالی که بیش­تر ساختمانهای اداری مدرن توسط هواسازهای حجم متغیر تهویه می­شوند، این سیستم­ها گاهی به دلیل راندمان طراحی پایین، عدم فرمان­دهی و بهره­برداری صحیح و نگهداری ضعیف با اتلافات انرژی زیاد فعالیت می­کنند. نتیجه نهایی این که بسیاری از سیستم­های با حجم هوای متغیر مانند سیستم­های با حجم هوای ثابت عمل می­کنند و موجب اتلاف انرژی و عدم آسایش ساکنان می­گردند. البته یکی از روش­های رایج در کنترل سرمایش و یا گرمایش خروجی از هر هواساز، نصب شیر موتوری کنترلی سه­راهه در ورودی جریان آب سرد چیلر به کویل سرمایشی یا آب گرم بویلر به کویل گرمایشی هواساز است. طبیعتاً ترموستات فرمان این شیرهای موتوری، در داخل فضاهای مورد نظر ساختمان یا حتی کانال­های توزیع هوایی هواساز نصب می­گردد.

مصرف انرژی یک هواساز عمدتاً مربوط به فن تأمین­کننده هوای ورودی و همچنین فن هوای برگشتی در ساختمان­های بزرگ­تر است. هواسازها همچنین پتانسیل تأثیر قابل توجه بر روی انرژی مصرفی توسط سایر تجهیزات تهویه مطبوع از قبیل چیلرها، بویلرها و رطوبت­زن­های نصب شده را دارا هستند، چرا که فعالیت نادرست هواسازها تقاضای تهویه را افزایش می­دهد. طراحی، بهره­برداری و نگهداری صحیح برای فعالیت کارآمد هواسازها و واحدهای در ارتباط با آن­ها ضروری هستند.

هواسازها معمولاً در زیرزمین، بالای پشت بام یا درون طبقات یک ساختمان قرار می­گیرند. هواسازها گاهی منطقه خاصی از یک ساختمان به عنوان نمونه بخش شرقی یا طبقات 1 الی 10 ساختمان را تهویه می­کنند، یا ممکن است تنها به هدف تهویه سرویس­های بهداشتی ساختمان به کار گرفته شوند. بنابراین، بسیار متداول است که چندین هواساز را اطراف و درون یک ساختمان مشاهده نماییم.

نقشه هواساز در آپارتمان ها
شکل 1- محل قرارگیری هواساز در ساختمان­ها

برخی ساختمان­ها، به خصوص ساختمان­های قدیمی و بلندمرتبه تنها یک هواساز بزرگ دارند که معمولاً بر روی پشت بام قرار دارد و این هواساز تمام نواحی ساختمان را پوشش می­دهد. ممکن است این هواسازها داکت هوای برگشتی نداشته باشند، در این گونه طراحی­های قدیمی تنها به نشتی هوا از ساختمان اکتفا می­کنند. این طراحی به دلیل ناکارآمد بودن آن در ساختمان­های جدید مرسوم نیست و امروزه متداول­تر است که چندین هواساز کوچک­تر برای تأمین هوای نواحی متفاوت به کار گرفته شوند. ساختمان­ها نیز به نسبت گذشته خروج هوای بسیار کمی دارند بنابراین نیاز است که از داکت هوای برگشتی برای تنظیم فشار هوای درون ساختمان استفاده گردد.

درون یک هواساز (Air Handling Unit) چه می­گذرد؟

هواساز (AHU) هوا را تهویه کرده و آن را درون یک ساختمان توزیع می­نماید. آن­ها معمولاً هوای تازه محیط را از بیرون دریافت کرده، آن را پاکسازی نموده و گرم یا سرد می­کنند، حتی ممکن است هوا را رطوبت­زنی کرده و سپس از طریق کانال­ها آن را به نواحی طراحی شده درون ساختمان انتقال دهند. معمولاً هواسازهای هایژنیک یک داکت اضافی برای خارج کردن هوای استفاده شده از درون اتاق­ها دارند که این هوا را به کمک یک فن به اتمسفر تخلیه می­کنند. بخشی از این هوای برگشتی ممکن است به منظور صرفه­جویی در مصرف انرژی به سمت هوای تازه ورودی برگشت داده شود.

 

برای مشاهده مشخصات دقیق هواسازهای احسان افروز کلیک کنید.

عملکرد چیلر صنعتی

/0 دیدگاه /در /توسط

چیلر صنعتی یک تجهیز برودتی است که حرارت تولید شده در فرآیندهای صنعتی را دفع می نماید و از این طریق و فارغ از فرآیند و صنعت مورد نظر به افزایش راندمان طول عمر تجهیزات و ادامه روند تولید آن ها کمک مهمی می کند. چیلر صنعتی در واقع سیستم تبریدی می باشد که از تجهیزاتی همچون کمپرسور، کندانسور، شیر انبساط و اواپراتور و مبردهایی همچون گاز فریون و یا حتی آمونیاک برای تأمین سرمایش مورد نیاز در یک مجموعه صنعتی و فرآیندی استفاده می کند و به طور مکرر آب خنک را در یک سیکل بسته به گردش در می آورد تا منجر به کاهش دما، بهبود فرآیند و یا کاهش زمان فرآیند در فعالیت های صنعتی و فرآیندی شود.

چیلرهای صنعتی در صنایع و کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که در آن ها حرارت باید از سیالی که وظیفه خنک کاری محصولات و یا تجهیزات را بر عهده دارد گرفته شود. افزایش میزان پیچیدگی فرآیندهای صنعتی و سرمایه گذاری اولیه توسط واحدهای صنعتی نشان می دهد که استفاده از دقیق ترین و بهترین تجهیزات برودتی با زمان خرابی صفر که در 24 ساعت شبانه روز و 365 روز سال با قابلیت اطمینان بالا به تنظیم و کنترل دقیق دما می پردازند برای یک فرآیند صنعتی یک لزوم قطعی است.

چیلرهای صنعتی به منظور کنترل دما و تأمین سرمایش در صنایع بسیاری استفاده می شوند. انتخاب چیلر صنعتی مناسب برای کاربرد صنعتی مورد نظر می تواند منجر به کاهش هزینه های خنک کاری، کاهش زمان خرابی و بهبود راندمان عملکرد فرآیند شود. صنایع غذایی و دارویی، جوشکاری، ریخته گری، فرآیندهای شیمیایی، صنایع پلاستیک، چاپ و … همگی از چیلرهای صنعتی برای تولید محصول و نگه داشتن واحد صنعتی خود در دمای ایمن یا کاهش زمان فرآیند استفاده می کنند.

ظرفیت سرمایش چیلرهای صنعتی بر حسب تن تبرید اندازه گیری می شود. محدوده ظرفیتی چیلرهای صنعتی از مقادیر کم تر از 3 تن تبرید در مینی چیلرهای پرتابل شروع شده و در واحدهای بزرگ و چندگانه به 1000 تن تبرید یا بیشتر می رسد.

چیلرهای صنعتی با چیلرهای استاندارد به کار رفته در سیستم های تهویه مطبوع که در ساختمان های اداری، مسکونی و… استفاده می شوند تفاوت دارند و بر خلاف چیلرهای تجاری یا چیلرهای به کار رفته در سیستم های تهویه مطبوع برای خشن ترین محیط ها و شرایط آب و هوایی و کار پیوسته و مداوم طراحی شده اند.

عملکرد چیلرهای صنعتی

چیلرهای صنعتی بر مبنای سیکل تبرید تراکمی یا جذبی فعالیت می کنند و به تولید سرمایش می پردازند. چیلر جذبی صنعتی برای راه اندازی سیکل تبرید از منبع حرارت استفاده می کند، در حالی که محرک چیلر تراکمی صنعتی کمپرسور با توان الکتریکی است. هر دو این فرآیندها شامل سیکل تقطیر و تبخیر هستند، به طوری که حرارت در جایی دفع و در جایی دیگر جذب می شود تا سرمایش مورد نیاز را تأمین نماید.

در حین فرآیند تقطیر، بسته به نوع کندانسور موجود در ساختار چیلر (کندانسور آب خنک یا هوا خنک) آب یا هوای بیرون برای خنک کردن گاز مبرد متراکم شده استفاده می شود تا آن را مجدداً به مایع تبدیل کند. چیلرهای آبی صنعتی به دلیل راندمان بالای خود برای فعالیت سرمایش کارآمدترین گزینه هستند، اما به پمپ آب نیاز دارند. همچنین در صورت نیاز به بازیافت آب باید به برج خنک کننده مجهز باشند. چیلرهای هوایی صنعتی نیز از هوای بیرون برای دمیدن بر روی لوله های کندانسور هوایی خنک کننده گاز مبرد استفاده می کنند و بخشی از انرژی حرارتی را دفع کرده و به اتمسفر منتقل می کنند.

در چیلرهای تراکمی صنعتی که کارآمدتر و پرکاربرد تر از چیلرهای جذبی صنعتی هستند، همانند سایر سیستم های تبرید تراکمی چهار جز اصلی وجود دارد که هر کدام نقش مهمی در فرآیند سرمایش ایفا می کنند.

1) کمپرسور

2) کندانسور

3) شیر انبساط

4) اواپراتور

عملکرد چیلر صنعتی به صورت تصویر

در ابتدای فرآیند سرمایش گاز مبرد وارد یک کمپرسور می شود. کمپرسور قلب سیستم تبرید تراکمی است و توان آن توسط نیروی الکتریکی تأمین می شود. طی این فرآیند فشار مبرد افزایش می یابد. مبرد پس از خروج از کمپرسور وارد کندانسور شده و در کندانسور ضمن دفع گرمای خود از حالت بخار به مایع تغییر فاز می دهد (در چیلرهای هوایی، بخار مبرد در دمای بالاتری نسبت به هوای عبوری از روی لوله های کندانسور قرار دارد و در چیلرهای آبی نیز بخار مبرد در مقایسه با آب در جریان درون لوله های کندانسور از دمای بالاتری برخوردار است). سپس مبرد وارد شیر انبساط شده و دما و فشارش کاهش پیدا می کند. در ادامه نیز مبرد به اواپراتور می رود و در آن جا حرارت را از سیال نیازمند خنک کاری ( آب، روغن و… ) که درون کویل های اواپراتور در جریان است دریافت کرده و تبخیر می شود. در نهایت مبرد دوباره وارد کمپرسور شده و سیکل تبرید به صورت پیوسته تکرار می گردد.

مراحل فوق اساس سیکل تبرید است. اما در کاربردهای صنعتی، فرآیند سرمایش پیچیده تر است و این پیچیدگی به دلایل زیر اتفاق می افتد :

کاربردهای صنعتی با بارهای بزرگ در زمان های طولانی سر و کار دارند و از این جهت برای بهبود عملکرد فرآیند صنعتی مورد نظر به طور قابل ملاحظه ای نیازمند منابع بیشتری هستند.
در کاربردهای صنعتی ممکن است دماهای پایین تری لازم باشد و این موضوع نیازمند حجم زیادی از عایق کاری است.
در سیستم های سرمایش چند مرحله ای، ممکن است چندین کمپرسور و اواپراتور نیاز باشد.

در نتیجه در چیلرهای صنعتی، تجهیزات و واحدهای دیگری مورد استفاده قرار می گیرند که برخی از آن ها عبارتند از :

گیرنده مایع (Liquid Receiver) : واحدهایی هستند که نزدیک کندانسورها قرار می گیرند و مبرد هدر رفته را دریافت و جمع آوری می کنند.
تله مکش یا جذب (Suction Trap) : تله مکش از ورود مایع مبرد به کمپرسور جلوگیری می کند و معمولاً در نزدیکی اواپراتور و کمپرسور تعبیه می شود.
گیرنده فشار پایین (Low Pressure Receiver) : گیرنده فشار پایین به جدا کردن مایع از بخار کمک می کند.

تفاوت چیلرهای صنعتی و چیلرهای تجاری یا تهویه مطبوع

چیلرهای صنعتی و چیلرهای مورد استفاده در سیستم های تهویه مطبوع تمایزات متنوعی از نظر طراحی و عملکرد دارند. مهم ترین تفاوت های چیلرهای صنعتی و چیلرهای تجاری در ادامه مطرح شده است.

مدار آب و تبرید

چیلرهای صنعتی علاوه بر مدارهای تبرید مستقل، دارای مدار گردش آب مستقل و مجزایی هستند. این موضوع در مواقع خرابی تجهیزات حائز اهمیت است. چرا که اگر یک مدار دچار خرابی شود، سیستم هچنان می تواند با نصف ظرفیت معمول به فعالیت خود ادامه دهد. در مقابل برخی از چیلرهای تجاری یا تهویه مطبوع مدارهای تبرید مستقل دارند، اما مدارهای آب مستقل ندارند. چیلرهای تهویه مطبوع از یک اواپراتور چند مداره استفاده می کنند و در صورتی که اواپراتور خراب شود، چیلر از کار می افتد و کل فرآیند متوقف می شود. در حالی که به دلیل وجود اواپراتورهای مستقل در چیلرهای صنعتی، اگر یک اواپراتور دچار خرابی شود سیستم همچنان با ظرفیت حداقل 50% قادر به ادامه فعالیت است.

نوسانات فصلی دما

چیلرهای صنعتی به گونه ای طراحی شده اند که در تمام شرایط آب و هوایی فعالیت کنند، در حالی که چیلرهای تهویه مطبوع اغلب در زمستان غیرفعال هستند. زیرا تجهیزات تهویه هوا در یک سیستم تهویه مطبوع به دلیل عدم نیاز به سرمایش در آب و هوای سرد نیازی به انجام فعالیت ندارند، بر خلاف فرآیندهای صنعتی که در تمام فصول سال و فارغ از شرایط آب و هوایی عملیاتی باقی می مانند.

تجهیزات موجود

چیلرهای صنعتی به مجموعه پمپ ها، مخازن ذخیره و سیستم های کنترلی تنظیم کننده دما و جریان آب کندانسور مجهز هستند. در حالی که بیشتر چیلرهای مورد استفاده در سیستم های تهویه مطبوع چنین تجهیزات اساسی و مهمی را ندارند. در نتیجه در صورت نیاز به مجهز شدن به چنین تجهیزاتی، چیلرهای تهویه مطبوع هزینه های نصب و راه اندازی بالاتری دارند چرا که هر تجهیز اضافه هزینه های خرید و نصب را به همراه دارد.

کاربردهای صنعتی

چیلرهای صنعتی به گونه ای ساخته شده اند که سرمایش مورد نیاز فرآیندهای صنعتی و تولیدی را به صورت پیوسته و مستقیم تأمین کنند. اما چیلرهای تهویه مطبوع طوری طراحی شده اند که دمای محیط را در فضاهای مورد نظر تنظیم نمایند. با وجود اینکه چیلرهای تجاری برای برخی مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می گیرند، اما چیلرهای صنعتی در مواردی که سرمایش فرآیندی مستقیم لازم است به چیلرهای تجاری ارجحیت دارند.